شاخصه های اصولی ساخت وپرورش بازیکن درفوتبال

د

ر جهان ورزش و از میان انبوه رشته های ورزشی که هر کدام طرفداران و علاقه مندان مختص به خود را دارند و قطعا در مسیر پیشرفت و تکامل قرار دارند، فوتبال به عنوان پرچم دار رشته های ورزشی و سرآمد همه آن ها با سرعت غیر قابل باوری به سوی پیشرفت در همه زمینه های ممکن گام بر می دارد. قطعا بیشترین عاملی که در توسعه فوتبال نقش بسزایی دارد نفوذ و رخنه کردن علم و دانش در بدنه اصلی فوتبال و کمک به توسعه همه جانبه آن در ابعاد مختلف می باشد که یکی از پارامترهای فوق العاده تاثیر گذار در زمینه فوتبال علمی و روز جهان، صنعت بازیکن سازی و تمرکز بر بهبود سیستم آکادمیک فوتبال و در نهایت ساخت و پروش بازیکنان مستعد و توانمند در باشگاه های مختلف و به وجود آمدن یک فضای مناسب برای رسیدن به نتایج مورد نظر در این سیستم می باشد.

شناسایی افراد دارای استعداد ذاتی در رشته فوتبال و کمک به پیشرفت مرحله به مرحله آنان تنها به وسیله افراد توانا و مدیران و مربیان مجرب و کاربلد امکان پذیر است و با یک برنامه مدون و به اجرا در آوردن آن و البته با نگاهی بلند مدت به آینده می توان انتظار تحول و شکوفایی در این بخش را دارا بود و نتایج مفید و مثبت این گونه فضا ها در آینده به سمتی پیش خواهد رفت که زمینه خود کفایی باشگاه ها و دگرگونی اقتصادی را برای آنان فراهم سازد.

طبق گزارشات مراکر علمی و پژوهشی معتبر فوتبال یک اتفاق ناخوشایند در چند لیگ معتبر اروپایی به وقوع پیوسته است، به خصوص در کشورهای انگلستان و ایتالیا مشخص گردید از آغاز فصل جاری مسابقات به ترتیب تنها 7/7 و 9 درصد بازیکنان پرورش یافته توسط باشگاه ها شانس بازی در این فصل را به دست آورده اند و این آمار در سطح کل قاره اروپا به 19/7 درصد رسیده است که در مقایسه با سال های گذشته این آمار حکایت از روند نزولی دارد.

مطابق اطلاعات ارایه شده از جهت حضور بازیکنان رشد یافته در آکادمی های باشگاه های اروپایی در ترکیب تیم های اصلی، تیم های پارتیزان بلگراد، آژاکس و بارسلونا رتبه های نخست را به خود اختصاص داده بودند.

این آمار نمایانگر توجه این باشگاه ها به تیم های پایه خود و تمرکز روی مساله جوانگرایی می باشد. اما مساله قابل توجه این است که طبق تعریف صحیح هر بازیکنی که سه فصل را در بین سال های 15 تا 21 سالگی در یک باشگاه سپری کرده باشد به عنوان محصول آن باشگاه معرفی خواهد شد که شاید این موضوع تا حدودی در سال های آینده مشکلاتی جدی را بر سر راه توسعه بازیکن سازی ایجاد نماید زیرا با خرید چند بازیکن جوان که متعلق به آکادمی باشگاه نمی باشد هم می توان در چنین آمار و ارقام هایی سربلند باقی ماند و این گونه آمارها لزوما به معنای رخ دادن یک اتفاق ارزشمند در تیم های پایه نمی باشد.

همانطور که مشخص است این شیوه و سیاست اتخاذ شده توسط باشگاه ها بیشتر به دلیل جنبه های اقتصادی و مالی است که با یک سری بازیکن ارزان قیمت می توان لیست بازیکنان یک تیم را تکمیل نمود و در این میان جای خالی بازیکنان پرورش یافته توسط باشگاه در ترکیب خالی خواهد ماند.

برای درک بهتر موضوع عملکرد این فصل بارسلونا را مورد بررسی قرار می دهیم. این باشگاه امسال از ده بازیکنی که محصول لاماسیا بودند در ترکیب خود استفاده کرده است که در نگاه کلی یک آمار خوب و مثبت برای بارسلونا محسوب خواهد شد اما به صورت دقیق و مطابق بررسی ها تنها شش نفر از میان ده بازیکن قبل از سن چهارده سالگی به لاماسیا پیوسته بودند و از آن جمع شش نفره نیز دو بازیکن به نام پیکه و آلبا در ادامه باشگاه را ترک کردند و فوتبال پایه خود را در جای دیگری ادامه دادند .

با این اوصاف تنها مسی، اینیستا، رافینیا و بارترا باقی خواهند ماند که باز هم به این نکته خواهیم رسید که مسی شش سال ابتدایی فوتبال خود را در باشگاه نیولزاولد بویز آرژانتین پشت سر نهاده است و اینیستا نیز از باشگاه آلباسته به بارسلونا پیوست.

از نوشته های فوق چنین نتیجه خواهیم گرفت که در میان آکادمی های سطح اول و مشهور جهان نیز تنها روی موضوع معرفی بازیکنان مستعد کار نخواهند شد و مساله پروش و تکامل بازی یک فوتبالیست شاید از اولویت بیشتری نزد آن ها بر خوردار باشد.

به عقیده بسیاری از کارشناسان از سال های گذشته تا کنون باشگاه آژاکس متفاوت ترین مسیر ممکن برای بازیکن سازی را انتخاب کرده است و طبق سیاست های این باشگاه نونهالان زیر 9 سال که نشانه هایی از استعداد و نبوغ فوتبال را دارا هستند جذب آکادمی باشگاه می شوند و اصول حرفه ای فوتبال را در زمین های کمپ باشگاه فرا خواهند گرفت مانند：دریافت و ارسال پاس، تمرینات تکنیکی، سر زدن، اصول شوت زنی، هدف گیری صحیح دروازه حریف، موقعیت سازی، اصول بازی تیمی و نحوه به کار گیری صحیح و سریع فرامین تاکتیکی در حین مسابقه و… که این نوع آموزش های مبتنی بر دانش از دیرباز تا کنون افرادی نظیر یوهان کرایوف، فرانک رایکارد، مارکو فان باستن، دنیس برگ کمپ، پاتریک کلایورت، ادگار داویدز، ادوین فن درسار، وسلی اسنایدر و…. را به جهان فوتبال معرفی کرده است که نام بردن از همه آن ها از حوصله این یادداشت خارج است .

شاید راز اصلی پر تعداد بودن ستارگان تولیدی باشگاه آژاکس را باید در فعالیت داشتن ده ها تیم پایه به صورت همزمان در آکادمی دنبال کرد که این امر در بسیاری از باشگاه های مشابه رعایت نمی شود.

بی شک داشتن یک سیستم فوتبال پایه خوب و مناسب برای هر باشگاهی بسیار مطلوب است و از نظر اقتصادی کمک شایانی برای باشگاه خواهد بود و تا سال های زیادی می توان از نتایج آن بهره برداری نمود و البته بازیکنانی وفادار به باشگاه و فلسفه و مکتب به خصوص آن را پدید خواهد آورد و از چنین بازیکنان با کیفیت جهانی که از درون این سیستم ها بیرون خواهند آمد در آینده مربیان و مدیران فوتبالی را می توانیم شاهد باشیم که خواهند توانست در جهت بهبود این نوع سیستم های علمی کمک های قابل توجهی نمایند.در جهان ورزش و از میان انبوه رشته های ورزشی که هر کدام طرفداران و علاقه مندان مختص به خود را دارند و قطعا در مسیر پیشرفت و تکامل قرار دارند، فوتبال به عنوان پرچم دار رشته های ورزشی و سرآمد همه آن ها با سرعت غیر قابل باوری به سوی پیشرفت در همه زمینه های ممکن گام بر می دارد. قطعا بیشترین عاملی که در توسعه فوتبال نقش بسزایی دارد نفوذ و رخنه کردن علم و دانش در بدنه اصلی فوتبال و کمک به توسعه همه جانبه آن در ابعاد مختلف می باشد که یکی از پارامترهای فوق العاده تاثیر گذار در زمینه فوتبال علمی و روز جهان، صنعت بازیکن سازی و تمرکز بر بهبود سیستم آکادمیک فوتبال و در نهایت ساخت و پروش بازیکنان مستعد و توانمند در باشگاه های مختلف و به وجود آمدن یک فضای مناسب برای رسیدن به نتایج مورد نظر در این سیستم می باشد.
در این نوشتار قصد داریم به صورت اجمالی این بخش با اهمیت در حوزه فوتبال را با نگاهی متفاوت بررسی نماییم.
شناسایی افراد دارای استعداد ذاتی در رشته فوتبال و کمک به پیشرفت مرحله به مرحله آنان تنها به وسیله افراد توانا و مدیران و مربیان مجرب و کاربلد امکان پذیر است و با یک برنامه مدون و به اجرا در آوردن آن و البته با نگاهی بلند مدت به آینده می توان انتظار تحول و شکوفایی در این بخش را دارا بود و نتایج مفید و مثبت این گونه فضا ها در آینده به سمتی پیش خواهد رفت که زمینه خود کفایی باشگاه ها و دگرگونی اقتصادی را برای آنان فراهم سازد.
طبق گزارشات مراکر علمی و پژوهشی معتبر فوتبال یک اتفاق ناخوشایند در چند لیگ معتبر اروپایی به وقوع پیوسته است، به خصوص در کشورهای انگلستان و ایتالیا مشخص گردید از آغاز فصل جاری مسابقات به ترتیب تنها 7/7 و 9 درصد بازیکنان پرورش یافته توسط باشگاه ها شانس بازی در این فصل را به دست آورده اند و این آمار در سطح کل قاره اروپا به 19/7 درصد رسیده است که در مقایسه با سال های گذشته این آمار حکایت از روند نزولی دارد.
مطابق اطلاعات ارایه شده از جهت حضور بازیکنان رشد یافته در آکادمی های باشگاه های اروپایی در ترکیب تیم های اصلی، تیم های پارتیزان بلگراد، آژاکس و بارسلونا رتبه های نخست را به خود اختصاص داده بودند.
این آمار نمایانگر توجه این باشگاه ها به تیم های پایه خود و تمرکز روی مساله جوانگرایی می باشد. اما مساله قابل توجه این است که طبق تعریف صحیح هر بازیکنی که سه فصل را در بین سال های 15 تا 21 سالگی در یک باشگاه سپری کرده باشد به عنوان محصول آن باشگاه معرفی خواهد شد که شاید این موضوع تا حدودی در سال های آینده مشکلاتی جدی را بر سر راه توسعه بازیکن سازی ایجاد نماید زیرا با خرید چند بازیکن جوان که متعلق به آکادمی باشگاه نمی باشد هم می توان در چنین آمار و ارقام هایی سربلند باقی ماند و این گونه آمارها لزوما به معنای رخ دادن یک اتفاق ارزشمند در تیم های پایه نمی باشد.
همانطور که مشخص است این شیوه و سیاست اتخاذ شده توسط باشگاه ها بیشتر به دلیل جنبه های اقتصادی و مالی است که با یک سری بازیکن ارزان قیمت می توان لیست بازیکنان یک تیم را تکمیل نمود و در این میان جای خالی بازیکنان پرورش یافته توسط باشگاه در ترکیب خالی خواهد ماند.
برای درک بهتر موضوع عملکرد این فصل بارسلونا را مورد بررسی قرار می دهیم. این باشگاه امسال از ده بازیکنی که محصول لاماسیا بودند در ترکیب خود استفاده کرده است که در نگاه کلی یک آمار خوب و مثبت برای بارسلونا محسوب خواهد شد اما به صورت دقیق و مطابق بررسی ها تنها شش نفر از میان ده بازیکن قبل از سن چهارده سالگی به لاماسیا پیوسته بودند و از آن جمع شش نفره نیز دو بازیکن به نام پیکه و آلبا در ادامه باشگاه را ترک کردند و فوتبال پایه خود را در جای دیگری ادامه دادند .
با این اوصاف تنها مسی، اینیستا، رافینیا و بارترا باقی خواهند ماند که باز هم به این نکته خواهیم رسید که مسی شش سال ابتدایی فوتبال خود را در باشگاه نیولزاولد بویز آرژانتین پشت سر نهاده است و اینیستا نیز از باشگاه آلباسته به بارسلونا پیوست.
از نوشته های فوق چنین نتیجه خواهیم گرفت که در میان آکادمی های سطح اول و مشهور جهان نیز تنها روی موضوع معرفی بازیکنان مستعد کار نخواهند شد و مساله پروش و تکامل بازی یک فوتبالیست شاید از اولویت بیشتری نزد آن ها بر خوردار باشد.
به عقیده بسیاری از کارشناسان از سال های گذشته تا کنون باشگاه آژاکس متفاوت ترین مسیر ممکن برای بازیکن سازی را انتخاب کرده است و طبق سیاست های این باشگاه نونهالان زیر 9 سال که نشانه هایی از استعداد و نبوغ فوتبال را دارا هستند جذب آکادمی باشگاه می شوند و اصول حرفه ای فوتبال را در زمین های کمپ باشگاه فرا خواهند گرفت مانند：دریافت و ارسال پاس، تمرینات تکنیکی، سر زدن، اصول شوت زنی، هدف گیری صحیح دروازه حریف، موقعیت سازی، اصول بازی تیمی و نحوه به کار گیری صحیح و سریع فرامین تاکتیکی در حین مسابقه و… که این نوع آموزش های مبتنی بر دانش از دیرباز تا کنون افرادی نظیر یوهان کرایوف، فرانک رایکارد، مارکو فان باستن، دنیس برگ کمپ، پاتریک کلایورت، ادگار داویدز، ادوین فن درسار، وسلی اسنایدر و…. را به جهان فوتبال معرفی کرده است که نام بردن از همه آن ها از حوصله این یادداشت خارج است .
شاید راز اصلی پر تعداد بودن ستارگان تولیدی باشگاه آژاکس را باید در فعالیت داشتن ده ها تیم پایه به صورت همزمان در آکادمی دنبال کرد که این امر در بسیاری از باشگاه های مشابه رعایت نمی شود.
بی شک داشتن یک سیستم فوتبال پایه خوب و مناسب برای هر باشگاهی بسیار مطلوب است و از نظر اقتصادی کمک شایانی برای باشگاه خواهد بود و تا سال های زیادی می توان از نتایج آن بهره برداری نمود و البته بازیکنانی وفادار به باشگاه و فلسفه و مکتب به خصوص آن را پدید خواهد آورد و از چنین بازیکنان با کیفیت جهانی که از درون این سیستم ها بیرون خواهند آمد در آینده مربیان و مدیران فوتبالی را می توانیم شاهد باشیم که خواهند توانست در جهت بهبود این نوع سیستم های علمی کمک های قابل توجهی نمایند.